طراحی نمای رومی ساختمان با جدیدترین مدل های رومی

طراحی نمای رومی یکی از محبوب‌ترین نمونه‌های طراحی نما است. نما رومی برگرفته از معماری کلاسیک روم است که به آن معماری روم باستان نیز گفته می‌شود. سبک نما رومی ساختمان قدمتی دور و دراز دارد و از تأسیس جمهوری روم تا تقریباً قرن چهارم قبل از میلاد ادامه داشته است.

طراحی نمای رومی چیست؟

ویژگی‌های طراحی نما رومی (Roman facade design) بسیار شبیه به معماری کلاسیک یونان (Greek classical architecture) بود. اگرچه معماری رومی دارای عناصر منحصربه‌فرد بسیاری از جمله طاق و گنبد است، معماری رومی و یونانی گاهی اوقات یک سبک معماری واحد در نظر گرفته می‌شوند که به عنوان معماری کلاسیک یاد می‌شوند.

جنبش‌های معماری بعدی که سبک‌های کلاسیک را احیا می‌کنند از یونانی و رومی استفاده می‌کنند و اغلب عناصر این دو را با هم ترکیب می‌کنند.

بسیاری از سازه‌های رومی کلاسیک در دوران اوج امپراتوری روم و دوره زمانی «هنر دوران کلاسیک» ساخته شدند؛ دوره‌ای پس از جمهوری‌خواهی روم باستان که از سال 27 قبل از میلاد در زمان سلطنت سزار آگوستوس تا 380 پس از میلاد ادامه داشت.

مروری بر تاریخچه پیدایش نما رومی ساختمان تا به امروز

شروع معماری رومی به سال 509 قبل از میلاد، همزمان با تأسیس جمهوری روم برمی‌گردد و این معماری تا قبل از شروع دوره امپراتوری قابل توجه نبود. تغییر به سبک متمایز «رومی» در واقع ترکیبی از سبک‌های معماری دیگر از جمله معماری اتروسکی و یونانی و با پیشرفت‌های معماری در توسعه طاق‌ها و بعداً گنبدها بود. نمای رومی ساختمان جلوه خاص و ابهتی چشم‌نواز دارد و می‌تواند ساختمان شما را زیباتر کند.

چهار عنصر اصلی نما رومی

همانطور که گفتیم در نمای رومی ساختمان از سبک‌های یونانی، اتروسکی و حتی ایران باستان الهام گرفته شده است اما چند عنصر اختصاصی هم دارد. این چهار عنصر عبارتند از:

 

طاق

طاق رومی پیشرفت مهمی در معماری غربی است. اگرچه طاق توسط رومی‌ها اختراع نشده و در واقع از اتروسک‌ها به عاریت گرفته شده بود اما انقلاب معماری روم (Roman architecture) بود که طاق‌ها را به یک ستون اصلی در معماری ارتقا داد.

همراه با معرفی بتن، استفاده از طاق در قلب توانایی رم برای ساخت پروژه‌های عظیم در سراسر امپراتوری بود.

طاق‌ها از نظر معماری مهم هستند زیرا اجازه می‌دهند دهانه‌های بزرگ‌تر و وسیع‌تری نسبت به سازه‌های دیگر ایجاد کنیم. همچنین طاق‌ها وزن را به سمت ستون‌ها و به سمت پایین هدایت می‌کنند و فشار بسیار کمی از وزن ساختمان توسط بالای طاق تحمل می‌شود.

 

گنبد

رومی‌ها اولین معمارانی در تاریخ بودند که پتانسیل کامل گنبدها را برای ایجاد فضاهای داخلی بزرگ به کار گرفتند. آن‌ها از گنبد در انواع ساختمان‌ها از جمله معابد، کاخ‌ها، مقبره‌ها، حمام‌ها و بعداً کلیساها استفاده کردند.

اگرچه گنبدها به بین‌النهرین باستان بازمی‌گردند، "گنبدهای یادبود" یا گنبدهای عظیم مرتبط با معماری رومی، برای اولین بار در قرن اول قبل از میلاد در رم و شهرهای اطراف آن ساخته شدند. توسعه بتن رومی به پیشرفت ساخت گنبدهای تاریخی کمک کرد زیرا سازه‌ها دیگر محدود به شکل و وزن سنگ نبودند.

بتن رومی که به عنوان "opus caementicium" نیز شناخته می‌شود، از خاکستر پوزولانی ساخته می‌شد که دوام را سبب می‌شد و به جلوگیری از ترک کمک می‌کرد. در واقع بتن در آن زمان چنان محبوب و گسترده شد که انقلاب معماری روم را گاهی به عنوان «انقلاب بتنی» نیز می‌شناسند.

بسیاری از گنبدهای تاریخی از بتن با روکش آجر ساخته شده‌اند. یکی از معروف‌ترین و بهترین نمونه‌های حفظ شده از گنبد رومی، پانتئون در رم ایتالیا است.

 

شیوه توسکانی

شیوه توسکانی که گاهی به آن شیوه اتروسکی نیز می‌گویند، از طراحی دوریک و همچنین معماری اتروسکی (Etruscan architecture) تأثیر گرفته است.

ستون‌های توسکانی از نظر شکل و سادگی شبیه به دوریک هستند. با این حال، در حالی که سرستون‌ها یکسان به نظر می‌رسند اما ستون‌های توسکانی دارای اضلاع صاف می‌باشند. در طراحی شیوه توسکانی، گلدسته‌ای که در اطراف ساختمان قرار دارد نیز ساده‌تر از دوریک است و بدون طرح‌های قاب‌بندی تریگلیفی که دیوار تزئینی را تقسیم می‌کند می‌باشد.

در طراحی کلی ساختمان، شیوه توسکانی از نسبت‌هایی استفاده می‌کرد که ساختمان‌های محکم و مقاوم ایجاد می‌کرد.

در روم و مناطق اطراف، معماری توسکانی برای مکان‌های کاربردی مانند دروازه‌های شهر، قلعه‌ها، خزانه‌ها، بنادر، انبارها و اسلحه‌خانه‌ها استفاده می‌شد. اگرچه اتروسک‌ها ساختمان‌های خود را به شدت تزیین می‌کردند، اما سازه‌های رومی که به سبک توسکانی ساخته می‌شدند، به دلیل ماهیت کاربردی استفاده‌هایشان، معمولاً ساده باقی می‌ماندند. طراحی نمای رومی ساختمان یک شیوه زیبا، بادوام و تاریخی و اصیل است.

شیوه مرکب

شیوه مرکب رومی باستان دقیقاً همان چیزی است که به نظر می‌رسد یعنی با شکل ترکیبی عناصر کلیدی سایر روش‌ها را به ویژه یونانی یونی و کورنتی را گرد هم می‌آورد. شیوه مرکب یک شکل امپراتوری رومی از قرنتی در نظر گرفته می‌شود و در واقع این دو راسته شباهت‌های زیادی دارند. دارای نسبت‌ها و ارتفاعات مشابه هستند و هر دو نیز دارای برگ‌های آکانتوس روی سرستون‌ها می‌باشند.

شیوه مرکب بسیار تزئینی بوده و برای طاق‌های افتخاری، مانند طاق تیتوس در رم و همچنین کلیساها و صومعه‌ها استفاده می‌شد.

 

ویژگی‌های طراحی نما رومی

در طراحی کردن نمای رومی یا نمای کلاسیک از مصالحی استفاده می‌شود که نمای ساختمان را منحصربه فرد می‌کند. معمولاً در ایجاد سبک‌های رومی از مصالح محکم و مقاومی مانند مصالح سنگی بیشتر استفاده می‌شود تا ساختمان و سازه با شکوه‌تر و باعظمت‌تر به نظر برسد.

نمای رومی ساده با سنگ تراورتن

سنگ‌های رنگ روشن در این نوع نما جلوه‌ای سلطنتی و بدیع ایجاد می‌کنند. به همین دلیل است که اغلب در ایجاد نماهای رومی ساختمان‌ها از سنگ‌هایی مانند سنگ تراورتن (Travertine) که شامل رنگ‌های روشن است به ویژه رنگ‌های کرم استفاده می‌شود.

اما آن قسمت از نما که آن را رومی و کلاسیک می‌کند استفاده از طاق‌ها، ستون‌ها و سایر جزئیات است که نما را قابل توجه و بدیع می‌نماید.

سخن پایانی

معماری جذاب رومی و طراحی نمای رومی سازه‌ها سبب ساخت ساختمان‌های باشکوه و زیبایی شده است که به معنای واقعی امتحان خود را پس داده‌اند. رومی‌ها با ترکیب طیف وسیعی از مواد و با طرح‌های جسورانه توانستند مرزهای فیزیک را جابجا کنند و معماری را به یک هنر تبدیل کنند.

مزایای نما رومی ساختمان القای حس عظمت، تجمل و رفاه به کاربران و ناظران با نورپردازی‌های وسیع به کار رفته در نما رومی ساختمان مانند نگینی درخشان به نظر می‌رسد. با توجه به قدمت این سبک در آینده هیچ نگرانی بابت قدیمی شدن وجود نخواهد داشت. بنابراین در ساخت نما سبک و معماری رومی را فراموش نکنید‌.